Galiçya geleneğinin dijitale yansımış hali Mercedes Peon

2000 yılında Isué adlı ilk albümünü çıkaran sanatçı Kuzey ispanyadaki Galiçya bölgesinden.

Bölgenin tüm geleneksel öğelerini birleştirdiği müziğinde folk müziğini techno ve rock müzikleri ile öyle sihirli bir biçimde harmanlıyor ki büyülü bir dünyada geziyor gibi oluyorsunuz. Dilin bundaki önemi çok büyük. İspanyolca küfür etse bile kulağa çok hoş gelen fonetik’i çok kuvvetli bir lisan. Hoş, Mercedes de bunun farkında herhalde İspanyolcadan başka dil bilmiyor. Azıcık İngilizce bile!

Peon sahnede tulum, vurmalı çalgı, tef, zil, çubuk ve hatta demir parçası ve taş kullanıyor çeşitli sesler elde etmek için. Bu sesler ve ritim arasında da öyküsünü anlatıyor. Çok çok az İspanyolca anlayabildiğim için her şarkıda 1-2 yerde en azından ana fikri görebildim. Ama biraz daha dikkatli bir organizasyonda Peon ve müziği ile ilgili aydınlatıcı bilgiler verilebilirdi.

Bence büyülü bir müzikti. Konser performansı için ciddi zor bir müzik olmasına karşın Peon konseri 1 saat gibi kısa tutarak bu zorluğu aşmamızı sağladı. Kendini ifade edememekten ötürü sıkıntı da duydu. Çünkü anlatmak istediği geleneksel bir takım şeyleri müziğin içinde konuşarak ifade ediyordu ve biz bu olaya ne yazık ki “Fransız” kaldık.

Sesinde garip bir büyü var. Biraz ballad, biraz rock. Tüyleriniz ürperiyor kısacası. Dediğim gibi biraz zor bir müzik dinlemek için. Bu yüzden 1 saate bile tahammül edemeyen çok sanatsever oldu dün gece.

Karizmatik de bir kadın. Dazlak. Basit bir kot, bir kot gömlek ve postal giymişti. Sahne enerjisi ise bir o kadar göz kamaştırıcıydı.

Bir daha izler miyim diye sorsam. Konserde zor. Ama bir mekânda kesinlikle. Albümünü alır mıyım? Aldım bile. Seve seve de dinleyeceğim.

Ben tavsiye derim. Keşke kaçırmasaydınız. He birde konserden sonra Piraye’nin terasında oturup bir kadeh kırmızı şarap da içseydiniz. Karşılaşırdık.

Nilüfer Sanat’a teşekkürler..

(fotoğraf kaynak: bendengecenkikayeler.blogspot.com )

Ulaşılabilir, basit ve üretken oldukları için.

A.C